ΛΟΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ

ΘΕΑΤΡΙΚΗ, ΜΟΥΣΙΚΟ – ΧΟΡΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
«ΛΟΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ»


ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΥΣΤΑΓΩΓΙΑ


Την Τρίτη 5 Αυγούστου, στις 9:30 το βράδυ, στο Κηποθέατρο Άγγελος Σικελιανός, δίπλα στο σπίτι του ποιητή, που ήδη αγοράστηκε από την Εθνική Τράπεζα, ανακατασκευάζεται και θα παραδοθεί στον Δήμο Λευκαδίων ως μουσείο (η γιγαντιαία αφίσα – επένδυση – στην πρόσοψη που κοινοποιεί το γεγονός ήταν μια πολύ συγκινητική σκηνή για μας που πιστέψαμε και εργαστήκαμε για την επίτευξη αυτού του στόχου) πραγματοποιήθηκε η θεατρική παράσταση «Λόγος Αγγέλου» σε σκηνοθεσία ενός λάτρη του Σικελιανού και απρόσκοπτου εργάτη του πολιτισμού της Λευκάδας, του Γιάννη Φαλκώνη.



Η παράσταση βασίστηκε σε κείμενα, γράμματα και ποιήματα του Σικελιανού. Τον Λόγο του Άγγελου εξέφερε, με μια εξ-αιρετική ερμηνεία ο Λευκάδιος ηθοποιός Δημήτρης Βερύκιος. Στην μουσική σύνθεση και στο πιάνο η Άννα Στερεοπούλου δημιούργησε μια πανδαισία μελωδιών εμπνευσμένων απ’ την ζωή και το έργο του ποιητή, ενώ συγκλονιστικά ερμήνευσε, παίζοντας και κατά διαστήματα φλάουτο η σοπράνο Ευτυχία Δημητρακοπούλου. Η Κατερίνα Καστάνη, χορεύτρια σαν από αρχαία τραγωδία βγαλμένη, «με ιερή εφηβότητα, σαν το έλατο που στην θεία γαλήνη του βουνού σέρνει όλη τη δροσιά της γης» δόνησε τον αέρα με την δωρική παρουσία της, καθώς και με την ήρεμη μεγαλοπρέπεια της κίνησής της που βασίστηκε στις απέριττες χορογραφίες της Αθηνάς Ζώτου, η οποία γοήτευσε και η ίδια με το χορό της, «φτερούγισε σαν αγριομέλισσα ολόγυρα απ’ το λούλουδο κάνοντας ν’ αλαφροτρέμουνε τα φύλλα του απ’ τον αέρα του φτερού».



Ήταν η πρώτη φορά που ο Άγγελος Σικελιανός παρουσιάζεται ως ρόλος στο θέατρο κι αν σκεφτεί κανείς πως η παράσταση έλαβε χώρα στην σκιά του σπιτιού του ποιητή, με τέτοιους συντελεστές, αυτό από μόνο του καθιστά αδόκιμο τον όρο παράσταση και επιβάλλει τον χαρακτηρισμό μυσταγωγία.

Η σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Φαλκώνη ήταν η απαραιτήτως απαραίτητη. Τίποτε περιττό. Ξέροντας πως «είδωλα είμαστε κι ίσκιοι» φρικίασε το σκηνικό με φωτοσκιάσεις. Σεβάστηκε το εν αρχή ην ο λόγος και εν τέλει εξαφάνισε την επιτήδευση της σκηνοθεσίας για να μας φανερώσει τον Σικελιανό.

Ο Δημήτρης Βερύκιος δεν έκανε το σφάλμα να αναμετρηθεί με την Ολύμπια μορφή, την στεντόρεια φωνή και το Αισχυλικό ύφος «του πρωτότοκου των νεκρών», του ποιητή, αλλά επέλεξε να υπηρετήσει τον Σικελιανικό Λόγο με ειλικρίνεια εκτυφλωτική λες κι ήταν «ντυμένος τον ήλιο» και με μια σύγχρονη προσέγγιση που αποτελεί ολοδική του κατάκτηση ύφους, απόρροια εξ-αιρετικού ταλέντου, αλλά και μακρόχρονης θεατρικής εμπειρίας.
Έκανε τον Σικελιανό συγκαιρινό μας «καθώς, σε πέλαγο ασάλευτο, πετώντας δυο χαλίκια, απλώνοντας του ενός ο κύκλος μπαίνει μες στον άλλο, δίχως να σπάει ο γύρος τους». Ο ίδιος ο Άγγελος θα έλεγε θαρρώ στον έξοχο ερμηνευτή: «Εμπήκες στην ψυχή μου, ωσάν ψυχή αδερφού, στον αδερφό! Όμοια κι εσύ, πριν γίνεις Αστροχίτωνας, περίμενες να βρεις της πάλης την ουσία σκυφτός».
Όταν διαβάζοντας τα ποιήματα του Αγγέλου τα άφηνε απ’ το χέρι του, με μια κίνηση αριστοτεχνική, να γλιστρήσουν στο πάτωμα και ενίοτε το μυσταγωγικό αεράκι τα μετέφερε ως τους θεατές, ήταν σαν να τα έριχνε από το παρελθόν μέσα στο μέλλον για να μεταγγίσει στις νοθευμένες μέρες μας το αυτούσιο αίμα του ποιητικού λόγου.

Οι θεατές καταχειροκρότησαν με ειλικρίνεια στο τέλος όλους και ο Βασίλης Θερμός απένειμε για λογαριασμό του Πνευματική Κέντρου τιμητική πλακέτα στον Δημήτρη Βερύκιο και λουλούδια στις κυρίες της παράστασης, τα οποία έφτασαν… καθυστερημένα.

«Κι έπειτα γίνηκε σιωπή…»


(Τα κλεισμένα σε εισαγωγικά αποσπάσματα είναι σκόρπιοι στίχοι παρμένοι από το έργο του Άγγελου Σικελιανού.)


_______________________

Δημήτρης Ε. Σολδάτος
Από την εφημερίδα «τα Νέα της Λευκάδας»
8 Ιουνίου 2008