ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΕΥΚΑΔΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

Άσ' την ανίδεη και χοντροκομμένη γενιά στους στοχασμούς της,
που 'ναι ψέμα και που 'ν' ερείπιο… Άγγελος Σικελιανός

Αιτία για το άρθρο τούτο είναι η ευχαριστήρια ανακοίνωση της Ε.ΛΕ.Μ. προς τον βουλευτή Λευκάδας για την μεσολάβησή του ώστε να αγοραστεί από την Εθνική Τράπεζα, να επισκευαστεί, να μετατραπεί σε μουσείο και να παραδοθεί εν συνεχεία στον Δήμο Λευκαδίων το σπίτι που έζησε μέρος της ζωής του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός. Οπωσδήποτε η ενέργεια του βουλευτή έδωσε οριστική λύση σ’ ένα μείζoν ζήτημα κι έβγαλε από δύσκολη θέση φορείς που είτε είχαν εξευτελιστική άγνοια του ζητήματος είτε με ευτράπελους χειρισμούς διαιώνισαν το αδιέξοδο.

Εδώ όμως δεν θα μας απασχολήσει η σημαντική παρέμβαση, αλλά και αυτονόητη υποχρέωση του βουλευτή Λευκάδας να διαφυλάξει με οποιονδήποτε τρόπο την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. Εδώ θα σχολιάσουμε την ανακοίνωση της Εταιρείας.

Είναι πράγματι απίστευτη η έπαρση της εισαγωγής, καθώς μ’ ένα πρωτόγνωρο ύφος επιβολής αυτοχαρακτηρίζεται ως «το σημαντικότερο πνευματικό σωματείο της Λευκάδας, με πανελλήνια εμβέλεια…» κ.λπ. Ανεπίτρεπτα πράγματα για τέτοιου είδους σωματείο, που πρωτίστως θα έπρεπε να διέπεται από μετριοπάθεια αντί να παραδίδει μαθήματα αμετροέπειας!

Στην συνέχεια της ανακοίνωσης ακολουθεί νέο ολίσθημα. Αναφέρεται πως το σωματείο παρακολουθεί κάθε πνευματική και πολιτιστική κίνηση που πραγματοποιείται στο νησί ή έξω απ’ αυτό, κι έχει ως στόχο να εξάρει, να προβάλει και να επαινέσει κάθε ενέργεια που συμβάλλει στην προαγωγή του πολιτισμού στο νησί. Αυτό κι αν είναι παρ-άνοια!

Η Εταιρεία εξαίρει μόνο τα του οίκου της και τα γύρω από την προβολή αυτής. Είναι πασίγνωστο πως η εφημερίδα «Τα Νέα της Λευκάδας» αναφέρθηκε αμέτρητες φορές με άρθρα του υποφαινόμενου αλλά και του εκδότη, στο θέμα της Οικίας Σικελιανού χωρίς ποτέ η προσπάθεια αυτή να επαινεθεί, ούτε καν να αναφερθεί, από την Εταιρεία. Αυτό τι σημαίνει; Πως η εφημερίδα δεν συμβάλλει στην προαγωγή του πολιτισμού στο νησί με τέτοιες ενέργειες αφού δεν επαινέθηκε από την Εταιρεία ή ότι η Εταιρεία ψεύδεται ξεδιάντροπα όταν λέει πως επαινεί κάθε τέτοια προσπάθεια; Αν τώρα η Εταιρεία ισχυριστεί πως δεν υπέπεσαν στην αντίληψή της τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα, τότε ψεύδεται όταν λέει πως παρακολουθεί κάθε ενέργεια που συμβάλλει στην προαγωγή του πολιτισμού στο νησί.

Δεν θεωρώ καθόλου πνευματική ενέργεια το εύκολο «εύγε» της Εταιρείας στον βουλευτή, όταν όλα πλέον είχαν τελειώσει.

Η "μεγαλοσύνη" της θα φαινόταν αν επαινούσε την προσπάθεια τότε που κανείς δεν μιλούσε για το θέμα, τώρα καταδεικνύεται απλώς η μικρότητά της.

Και το «γλείψιμο» στον βουλευτή συνεχίζεται πιο κάτω άνευ ερυθριάσεως.

Αναφέρει η ανακοίνωση: «Η ενέργειά σας αυτή, έκφραση ευαισθησίας στα πολιτιστικά πράγματα της Λευκάδας (αρφ, αρφ!) περιποιεί σε σας ιδιαίτερη τιμή (αρφ! αρφ!). Με την πράξη σας αυτή τιμάτε τον ποιητή μας Άγγελο Σικελιανό και συνδέετε τ’ όνομά σας (αρφ,! αρφ!) με ένα μεγάλο πολιτιστικό γεγονός του νησιού. Προσέξτε την έκφραση «συνδέετε τ’ όνομά σας». Σ’ ευχαριστήρια επιστολή της Εταιρείας προς τον Νομάρχη Λευκάδας για κάποια… χορηγία, ακολουθείται το ίδιο μοτίβο, λες κι η Εταιρεία έχει πολυγραφήσει τα ευχαριστήρια αλλάζοντας απλώς το όνομα του παραλήπτη:

«Το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας σας ευχαριστεί για την απόφαση να χρημοτοδοτήσετε (αρφ! αρφ!)… Σας βεβαιώνουμε, κύριε Νομάρχη, ότι με την πράξη σας αυτή συνδέσατε τ’ όνομά σας (αρφ! αρφ!)…» (Τα «Νέα της Λευκάδας, 8/7/2006, αριθμ. φύλλου 575). Αυτό είναι το ζητούμενο για την Εταιρεία: να συνδέσει κανείς τ’ όνομά του με τ' όνομα κάποιου ήδη αναγνωρισμένου ζώντος ή και τεθνεώτος για να εκσφενδονιστεί μαζί του έστω κι από σπόντα στην… αιωνιότητα!

Πεθαίνοντας ο ιδρυτής της Χαραμογλείου Ειδικής Λευκαδιακής Βιβλιοθήκης (Χ.Ε.Λ.ΒΙ.) Αριστοτέλης Χαραμόγλης, οι της Εταιρείας, σαν τα κοράκια στο πτώμα, προέβησαν ως είθισται στο ανάλογο φιλολογικό μνημόσυνο. Λίγο καιρό πριν, όμως, η βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών και καταγεγραμμένη στο Βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη αποκλειστικού θέματος βιβλιοθήκη στον κόσμο, κινδύνευσε να καταστραφεί λόγω νεροποντής επειδή η στέγη ήταν… τρύπια!

Και παρέμεινε σκεπασμένη με νάιλον για μήνες χωρίς ούτ’ ένας να μιλήσει πλην της εφημερίδας, που στο άρθρο «Η Ναϊλένια Βιβλιοθήκη» (26/6/2003, αριθμ. φύλλου 358) ανέδειξε το θέμα αποδίδοντας ευθύνες και σε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα.

Υπενθυμίζω πως ο αείμνηστος Α. Χαραμόγλης στην πρώτη σελίδα του λευκώματος «Σικελιανός», έκδοση της Εταιρείας, αναγράφει το απίστευτο: «Το βιβλίο τούτο, αναγνώστη μου, δεν δωρίθηκε στην βιβλιοθήκη Ε.Λ.ΒΙ. (προσέξτε με τι σεμνότητα ο Χαραμόγλης παραλείπει το αρχικό Χ στην ονομασία της Βιβλιοθήκης, που αντιστοιχεί στ’ όνομά του) από την Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών όπως είχε υποχρέωση, αλλά το προμηθεύτηκα από τον κύριο Αντώνη Φίλιππα, όχι με χρήματα, αλλά με αντιπραγματισμό, δίνοντάς του ένα άλλο βιβλίο…». Και στο εξώφυλλο του τόμου, απ’ την μέσα πλευρά, βρίσκεται κολλημένη και η απόδειξη (δρχ. 1000) στο όνομα του κ. Φίλιππα που το αγόρασε από την Εταιρεία.

Επιμύθιο: Αν θέλετε να ψάξετε για κοράκια, θα τα βρείτε όπου υπάρχουν πτώματα!

Τέλος, ακόμα και οι προσκλήσεις για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Εταιρείας σε γνωστό πολυτελές ξενοδοχείο των Αθηνών, τιμώνται μ’ ένα καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, και δικαιολογείται η τιμή με την εξής γλοιωδέστατη για πνευματικό σωματείο αναφορά:

«Θα σερβιριστούν και καναπεδάκια, εκλεκτά εδέσματα κ.λπ.».

Μπορεί να καθίσει αναπαυτικά στα καναπεδάκια της ματαιοδοξίας της η Εταιρεία.

Εμείς οι υπόλοιποι, όμως, δεν οφείλουμε ν’ ανοίγουμε τον δρόμο (και ενίοτε τα σκέλια) για να περνάνε οι της Εταιρείας και οι... φιλικοί της!

__________________

Μήνες αργότερα , η Εταιρεία κυκλοφόρησε ένα φυλλαδιάκι με αοριστίες,

που στην ουσία προ(σ)καλούσε όποιον την αμφισβητεί να ενταχθεί στις 

τάξεις της για να… την κριτικάρει!

Μάλλον οι της Εταιρείας λησμόνησαν την παλιά λευκαδίτικη παροιμία 

που έλεγε: «Ή δείρτο τ’ αρχοντόπουλο ή μην το μαγαρίζεις!».

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΕΥΚ – ΑΔΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

(μια μελέτη των αμελέτητων)



Σκίτσο: Νίκος Γαζής
Είναι κάτι γερόντια ξιπασμένα
που έχουν πάρει επ’ ώμου την Λευκάδα.
Κι έτσι όπως γίναν παρα-μορφωμένα
αξίζουν εκδρομούλα στον Καιάδα.

Έχουν την φιλαυτία φιλενάδα,
μα σαν σκυλάκια σκύβουν τον αυχένα
στους υψηλά ισταμένους, ένα ένα,
κουνώντας την ουρά με τρυφεράδα.

Στην πρόσκληση της πίτας τους τονίζουν:
«θα υπάρχουν κι εκλεκτά καναπεδάκια» –
παντού και πάντα η μάσα υπενθυμίζουν.

Κι όπου νεκρός, χυμάνε σαν κοράκια
για να τον μελετήσουνε. Στις μέρες
που ζούμε, τι εταιρείες τι εταίρες!
Δημήτρης Ε. Σολδάτος___
__________________________


Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα  «Τα Νέα της Λευκάδας»
(10/2/2007, αριθμ. φύλλου 725).Απ’ το βιβλίο «ΣΑΝ-ΤΑ ΜΑΥΡΑ ή Μούσα Λευκαηδία», 2010